Siden jeg nå føler meg litt utilstrekkelig fordi jeg
1 jeg ikke aner hva jeg skal bli ,og 2 føler jeg ikke har noe verdi for samfunnet, vil jeg dele et barnedikt av R. Hovland:
"Katten til Ivar Aasen"
Eg er katten til Ivar Aasen
Du kjenner meg trulig ikkje.
Eg gjer ikkje så mykje av meg.
Det hender at Ivar
gløymer å gi meg mjølk,
og når han dusjar
brukar han opp
alt det varme vatnet.
Men eg veit det ikkje er vondt meint.
Når Ivar sitt inne og skriv
tar eg meg av alt det andre
som også må gjerast.
Det er kanskje ikkje så svært,
men eg tenkte no det skulle nemnnast.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar